شهادت آگاهى است | وصیتنامه شهید «حسن اسلامی»
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید حسن اسلامی در نهمین روز از دی ماه سال 1347 هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی و معتقد چشم به جهان گشود، به جای اینکه بیشتر اوقاتش را مثل کودکان دیگر صرف بازی و کار‌های کودکانه کند ترجیح می‌داد درباره‌ی خدا و نعمت‌های او و معاد و حسابرسی سوال کند.
کودکی فکور و آرام بود و به این ترتیب سال‌های کودکی را پشت سر گذاشت و از تربیت‌های بجا و موثر پدر و مادر آگاه و مسئولش بهره مند شد. هفت سال دوم عمرش را صرف علم و دانش کرد و تا پایان سال سوم راهنمایی تحصیلاتش را ادامه داد.
دوران نوجوانی او با روزهای پر شور انقلاب اسلامی روبرو شد و به خاطر انقلابی‌بودن خود و خانواده‌اش مورد اذیت و آزار قرار می‌گرفت. در کلاس دوم راهنمائی بود که از زبان معلمش شنید که امام خمینی(ره) فرمان داده است جوان‌ها باید به جبهه بروند، شوری در وجودش داشت که او را به سمت جبهه‌ها راهی کرد.
می‌خواست دوران دبیرستان را شروع کند، هم در سنگر علم باشد و هم در جبهه اما با احساس نیاز جبهه‌ها تصمیمش را گرفت که در جبهه بماند و انجام وظیفه کند. به عنوان بسیجی گردان ولی‌عصر(عج) به سپاه پیوست و تک‌تیرانداز بود. حدود شش ماه در جبهه ماند و درنهایت ختم به شهادتش شد. او بیست و سوم دی ماه 1365 در عملیات کربلای 5 در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سرش به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای غرق‌آباد به خاک سپرده شد.
وصيت نامه:
بسم الله الرحمن الرحیم
اينجانب حسن اسلامى داراى شماره شناسنامه 844 در تاريخ 29 آذر 1365 قبل از عمليات به اميد قبول شدن در درگاه حق تعالى و به حكم وظيفه شرعى و انسانى وصيت خود را با درود به رهبر كبير انقلاب اسلامى جهان امام خمينى آغاز مى‌كنم.
پدر و مادر عزيزم: ما چه بكشيم و چه كشته شويم، پيروزيم. شهادت چون ميوه‌اى است كه نمى‌توان آن را كال از درخت چيد. شهادت نعمتى است كه نصيب هركس نمى‌شود.
شهادت آگاهى است كه براى وصول به اين آگاهى بايد سرمايه گذارى عظيمى كرد يا به عبارت ديگر شهادت آخرين تكامل است.
پدر و مادر عزيزم: من می‌دانم كه براى شما فرزندى نيكو نبودم اگر شما مرا نيكو حساب مى‌كنيد اين كمال معرفت و خوش‌بينى شما را نشان مى‌دهد.
پدر و مادر عزيز: اميدوارم كه مرا به بزرگى خودتان ببخشيد و برايم از همه اقوام و دوستان و آشنايان حلاليت بطلبيد و بعد از شهادت من ناراحت نباشيد و خوشحال باشيد چراكه شهادت براى من نعمت و براى شما افتخار آفرين است.
و اما پيام من به مردم شهيد پرور ايران اين است: همواره دنباله روى راه شهيدان و امام امت باشيد، چرا كه اينان راه ائمه(ع) را می‌پيمايند. در خاتمه بار ديگر از پدر و مادر عزيزم حلاليت مى‌طلبم و تقاضا دارم كه برايم از همه كسانى كه من به آنها آزارى رسانده‌ام، حلاليت بطلبيد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
